The Day After

Na een veel te korte nachtrust was het alweer tijd om op te staan en onze spullen in te pakken. We nemen afscheid van ons 3 verdieping tellende huisje (badkamer als kelder, die lag een halve meter lager als de kamer. De kamer bestond uit een kamer vullend bed. Het bed was zo hoog dat dit als zolder telde in onze ogen).
We hadden een dealtje gemaakt met de scooterverhuurder die ons op de scooter om de beurt naar de boot bracht.
Dit keer was het iets van een uurtje varen naar Koh Samui. Hier aangekomen zijn we een kamer gaan zoeken aan de oostkant van het eiland, want hier zou het strand het mooist zijn. Helaas ook meteen de drukste straat uitgekozen. Wat een verschil met de andere eilanden! Veel toeristen, heel ander soort publiek en de hoogste prijzen van heel Thailand. Zien en gezien worden lijkt het motto overdag. In ons straatje zit een club waar elke avond een show gegeven word. We struikelen haast over de ladyboys in strakke jurkjes als we op pad gaan. Voor de rest in de omgeving een hoop drukte, veel winkeltjes, restaurantjes en herrie. Wel hebben we een betaalbare kamer gevonden voor de komende drie nachten.
De rest van de dag hebben we totaal niks gedaan, want nog veel te moe van ons feestje van vannacht met af en toe een flashback naar de jungle. De dames worden ook een jaartje ouder…
Zo meteen lekker op tijd slapen als dat lukt, we hebben gezellige buren die verschillende muziek, tv, gitaar en zang tegelijk afspelen en dan nog de ‘kermis’ om de hoek erbij en af en toe een laag overkomend vliegtuig omdat het vliegveld erg dichtbij is. Je kan beter geen ADHD hebben hier. Voor de rust hoef je hier ook niet te komen. Die moeten we overdag maar ergens anders op gaan zoeken.
Voor nu, welterusten. Morgen weer een nieuwe dag, vol nieuwe energie.