Oslob en de walvishaaien

Vanmorgen zijn we om half 6 opgestaan. Het moment dat de zon op zou komen. Toen we zagen dat het al licht werd renden we direct uit ons bed het balkon op. Gelukkig nog op tijd! Prachtige lucht en daarna de zon zien opkomen totdat hij vrij snel alweer achter een wolk zat. Om 6 uur zouden we met een boot worden opgehaald bij ons resort om naar de walvishaaien te gaan. Zo vroeg omdat de zee dan rustig zou zijn. Bikini aan, jurkje aan, handdoek mee. Wij waren er klaar voor! Bij aankomst beneden bleek dat we met het bootje van het hotel zouden gaan. Erg klein bootje... En de zee was niet rustig... Toen hij het bootje eenmaal aan de kant had gekregen was het tijd om in te stappen. Weer geklauter over de rotsen en door de golven. Toen de een eenmaal zat kwamen er steeds meer golven over de boot heen. De man begon druk emmertjes water te scheppen. Toen we allebei zaten was de boot helemaal ondergelopen en waren we een met de zee. Dus moesten we er weer uit. Het leek hem een beter idee om met de scooter te gaan. Inmiddels waren we natuurlijk zeiknat, dus we hebben de handdoeken maar gelaten wat het is en hier in het gras gegooid. Toen dus weer álle trappen op naar boven, waar we één voor één achterop de scooter naar de walvishaaien werden gebracht. Daar aangekomen kregen we een zwemvest aan en kregen we een korte uitleg over de 'huisregels' van de walvishaaien (niet aanraken, 4m afstand houden, geen flits gebruiken met foto's). Toen konden we weer in een bootje. Die was overigens niet veel groter als de eerste , maar bleef wel droog. We gingen een meter of 30 de zee op en daar waren ze dan eindelijk! De walvishaaien! Wat een enorme beesten. Na enige aarzeling zijn we uit de boot geklommen met onze snorkeluitrusting. Er hingen een hele hoop walvishaaien om ons heen. Best even spannend. Tussen de toeristenbootjes, lagen bootjes met mannen die de walvishaaien voeren. Daardoor blijven ze op deze plek hangen en zwemmen ze niet verder. Onze eerste indruk van deze beesten is dat ze lief en goedaardig zijn, maar wel een beetje dom. Continue werden ze gevoerd of hapten ze zelf naar 'eten' in het water. Net enorme stofzuigers. Als ze hun mond open deden zogen ze enorme hoeveelheden water naar binnen. Machtig om te zien. Zeker vlak voor onze neus! Van 4 meter afstand houden was geen sprake. Ze kwamen soms zo dichtbij dat je op hun rug had kunnen gaan zitten. Aangezien ze van te voren hadden verteld dat je een boete krijgt als je de regels overtreed, klampten we ons daarom maar vast aan de boot, om te vermijden dat zij óns niet aanraakten. Ondertussen lag een man van de boot ook in het water met de onderwatercamera. De volgende fotoshoot was een feit. Telkens als er een walvishaai in beeld was moesten we onder water duiken in de hoop een goede foto te krijgen. De meeste foto's staat of de walvishaai op, of wij. Na een half uur was onze tijd voorbij en moesten we de boot weer inklimmen. Toen waren we lichtelijk zeeziek van alle golven waarin we gedreven hadden. Weer terug naar de kant en op de scooter terug naar het hotel! Het was een hele bijzondere ervaring. Prachtige, enorme beesten! Enige jammere eraan is dat het zo'n toeristische attractie is geworden. Terug bij het hotel was het pas 8 uur 's ochtends en tijd voor het ontbijt! Daarna hebben we weer op ons plateautje gelegen in de zon, gezwommen, gelezen en geslapen. Eind van de middag besloten we dat we weg wilden uit ons afgelegen resort en de souvenirwinkels van Oslob zouden gaan opzoeken. Tijd op de bus gewacht en weer op weg. Oslob blijkt niks voor te stellen. Alleen wat kleine supermarktjes en een markt die stonk. Dus maar weer terug naar ons resort. Beneden bij het zwembad aan het diner en rest van de avond waarschijnlijk weer op ons balkon doorbrengen. We hebben heimwee naar het leuke El Nido, met onze vrienden, het mooie strand, de leuke island hopping tours en vooral de Pukka Bar! Helaas, we kunnen niet meer terug. Even met de bewaker gekletst en als het goed is zit hier redelijk dichtbij een strand (!), waar je kan snorkelen (!) en waar souvenierwinkels zijn (!!!). Als het is zoals het klinkt, zijn wij weer helemaal gelukkig! Laten we het hopen. Onze laatste dag willen we nog wat leuks doen en niet onderaan onze berg doorbrengen. Geniet nog even van de verslagen, want het einde nadert.