Puerto Princesa

Vanmorgen dus vroeg op. Om 6uur zou ons ontbijt gemaakt worden en om half 7 zouden we worden opgehaald. Chauffeur was er al om 6 uur. Niemand meer gezien voor het ontbijt. Jammer. Dan maar gewoon vertrekken. Liever geen ontbijt dan je vlucht missen. We hebben er dit keer maar ruim 2uur over gereden naar het vliegveld, dat viel dus wel mee vergeleken met de heenreis. Wel veel bochten... Aangekomen op het vliegveld, ingecheckt, paar winkeltjes gekeken, koffie gedronken en nog een tijdje gewacht tot we mochten boarden. Zelfde vliegtuig als vorige keer. Ruim een uur vliegen. Perfect! Je zou je er bijna aan gewend raken om even het vliegtuig te pakken. Bij aankomst lagen de koffers snel weer op de band en dus stonden we zo weer buiten. Daar stond natuurlijk alweer iemand klaar om ons naar het hotel te brengen. Mentaal bereidden we ons voor op weer een lange rit in het busje. We moesten toen wel erg lachen toen we na twee minuten alweer uit konden stappen bij het Hibiscus Garden Inn. Om half 1 zaten we al in onze nieuwe kamer. Lekker ruim, leuk zitje ervoor op een binnenplaatstje. En elke kamer heeft een hangmat voor de deur. Heel even bijkomen van de 'enorme' reis en toen snel naar het strand met een tricycle. Het strand bleek te bestaan uit zee. Alleen was het nu eb, waardoor er een stuk zand bloot lag. Dit leek net klei en was overal nat. Na een tijd zoeken hebben we onze handdoeken op de droogste plek neergelegd. We lagen nog niet eens en zagen dat het strand bestond uit duizenden kleine witte krabbetjes in dezelfde kleur als het zand. Het leek een beetje op die scene uit pirates of the caribean, waarbij Jack Sparrow op een witte vlakte is achtergelaten, die daarna alleen uit witte krabben blijkt te bestaan. Later zagen we nog andere kleine witte krabbetjes, die aan een kant een enorme gele schaar hadden, waar ze graag de hele tijd mee rond zwaaiden. Aangezien het bloedheet was en het strand blijkbaar ook niet helemaal rustgevend bleek, zijn we maar in de zee gegaan. Het water was net zo warm als de buitenlucht, dus niet erg verkoelend. Na een paar minuten merkten we hoe vies het water was door al het losse zand. We hadden meteen een zandlaag over ons heen. Toen maar in de branding gaan liggen zonnen. Kwamen leuke visjes voorbij, een soort zebra kleurtje. Ook super veel ini mini visjes voorbij zien komen. Toen we naast ons in het water ook krabbetjes zagen zijn we er maar weer uit gegaan. Nog even op het strand in de schaduw gezeten tussen de krabben en toen hielden we het voor gezien. Terug naar het hotel. Toen was het inmiddels al half4. We wilden heel graag naar de butterfly garden, hier 25min rijden vandaan. Dus snel even lunchen en weer, nog helemaal onder het zand, op pad met een tricycle. In de vlindertuin waren alle vlinders die we al in de natuur hadden gezien, alleen konden we er nu foto's van maken, zonder dat ze meteen weer wegvlogen. We zijn erg fan van de grote witte die zo mooi en ontspannen vliegen met hun enorme vleugels. Ze kwamen ook op ons zitten, sterker nog, we kwamen er bijna niet meer vanaf. Een ander stukje in de vlindertuin liet een klein deel zien van hoe de oorspronkelijke bewoners van Palawan (eiland waar we nu zijn) leefden. Hier hadden ze ook twee grote slangen (een gele en een bruine, soort weten we niet). Dus daar moesten we natuurlijk mee op de foto! Tegen half 6 gingen er steeds meer vlinders slapen en zou de boel ook dichtgaan. Tijd om terug te gaan naar het hotel. Onderweg moesten we natuurlijk weer overal stoppen om fruit te kopen, water, chips en andere dingen. In de buurt van het hotel kwam onze tricycle chauffeur zijn vrouw en drie kinderen tegen. Die sprongen er meteen bij, waardoor we dus ineens met vier volwassenen en drie kinderen in het ding zaten (tricycles zijn niet erg groot). Weer thuis hadden we even nergens meer zin in. De stoelen hier buiten zitten erg lekker en ik vraag me af of we er voorlopig nog uitkomen. Ook de temperatuur zakt niet, volgens telefoon nog steeds 30 graden. Zelfs het eten hebben we hier besteld toen ze langsliep en het ook hier opgegeten. We moeten wel nog douchen (nog steeds zandlaag), klamboe weer ophangen (want weer malariagebied) en opruimen, nagels lakken, etc. Morgen om kwart over 7 krijgen we ontbijt aan 'huis' en tussen 8 en half 9 worden we opgehaald voor onze trip naar de Underground River. Een van de nieuwe 7 wereldwonderen!!! Spannend!